این قصه مال توست، بیا مهربانترین!
اما تو با نیامدنت نیز حاضری کم نیست از تو چیزی از اینسان نیامدن
مبتلا کردهست دلها را به درد دوریاش
گر بیایی خانهای میسازم از باران و شعر ابرهای آسمانهای پردههای توریاش...
تو دست گمشدهها را مگر نمیگیری؟
در این رسانهی دنیا میان برفکها نه مانده از تو صدایی نه مانده تصویری