جایگاه مربی
در خصوص جايگاه انسان بايد گفت كه خلقت او به منظور تكامل و رشد معنوي است كه هدف از بعثت انبياي الهي به ويژه خاتم پيامبران حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) تكميل فضايل اخلاقي و فراهم كردن تجهيزات اين رشد و كمال است.
از طرفي تربيت و اخلاق در ساختار شخصيت انسان نقشي تعيين كننده دارد و بدون آن آدمي به خير و كمال نميرسد و به سعادت دنيوي و اخروي دسترسي پيدا نميكند.
احياي شخصيت انسان و فلاح و رستگاري او بستگي به رشد اخلاقي و معنوي او دارد و سقوط و مسخ و تباهي شخصيت او به رذايل اخلاقي. نخستين عامل سرنوشتساز در تربيت، مربي است.
انسان همواره جهت رشد و به كمال رسيدن به مربي نياز دارد و براي شكل دادن شخصيت خود نمونه و سرمشق ميطلبد. اين نياز و طلب در فطرت ريشه دارد. مربي، معمار شخصيت انسان و الگو و قاعده و دستوري مجسم است كه آدمي آگاهانه يا ناخودآگاه از او تقليد ميكند و شخصيت خود را مطابق با او ميسازد، از اين رو سعادت و شقاوت او به تربيت مربي وابسته است.
پایبندی مربی به گفتار خویش در عمل
انسان بیش از آنکه از گفتار متأثر شود، از کردار تأثیر می پذیرد; بویژه کرداری که از ایمان برخیزد و سخنی که از قلب سرچشمه گیرد . مربیان مهدوی باید سعی کنند فردی عملگرا باشند، یعنی ابتدا خود به آنچه می گویند عمل کنند تا بتوانند دیگران را به عمل وا دارند. وقتی در کلاس های خود از مفهوم انتظار و جامعه منتظر صحبت می کنیم به خوبی به این مهم واقف باشیم .
رسول گرامی (صلی الله علیه و آله) هم آن چه را که می خواستند به دیگران بیاموزندعمل می کردند . بر هیچ معروفی امر نمی کرد، جز آنکه خود بیشتر و پیشتر از دیگران بدان عملی می کرد و از هیچ منکری نهی نمی کردند; جز آن که خود همیشه از آن اجتناب می نمودند .
امروزه وقتی سخن از ویژگی های یک الگوی رفتاری مناسب به میان می آید ، تأکید فراوان بر الگوهای مشاهده ای است. به این معنی که تأثیر یک الگوی رفتاری در عمل بیشتر از هر نوع دعوت، تبلیغ و سخن است و تناقض در قول و عمل مربی، مانع بزرگی درمسیر تأثیر پذیری بر مخاطبان اوست. در همین راستا مربیان مهدوی باید در انتقال پیامهای تربیتی به کودکان، نوجوانان و جوانان عمل را بر هر چیز مقدم بدارند.
پی نوشت:
1. وبلاگ مربیان پرورشی