مقدمه:
رجعت یکی از مسایل مهمی است که در قرآن کریم مطرح شده و روایاتی از ائمه معصومین(علیهم السلام) نیز بر این حقیقت تأکید دارند وآن را ایام الله و از ویژگیهای شیعه و شرط ایمان برشمرده و انکار آن را انکار قدرت خداوند دانسته اند. متن حاضر روایاتی را در این باب مطرح نموده است.
روایات در این زمینه
رجعت، يوم الله
امام صادق (عليه السلام) در ضمن حديثي، روز رجعت را يکي از روزهاي خداوند برشمرده که قدرت و عظمت خداوند در آن متجلّي خواهد شد. ايشان ميفرمايند:
«ايّام الله ثلاثَهٌ: يَومُ يَقُومُ القائمُ و يومُ الكرَّةِ و يومُ القِيامَة». [1] «روزهاي الهي سه تاست: روزي كه قائم آل محمد (صلی الله علیه و اله وسلم) قيام خواهد كرد، روز رجعت و روز قيامت».
منظور از يوم الله روزهاي خاصي است كه امر خدا چنان ظهور مييابد كه براي هيچ روز ديگري اين ظهور پيدا نميشود. به تعبير ديگر، منظور از ايّام الله روزهايي است كه امر الهي اعم از نعمت يا عذاب، عزّت يا ذلّت، ظهور تام مييابد.[2]
اعتقاد به رجعت، ويژگي شيعه
امام صادق (عليه السلام)، يكي از ويژگيهاي شيعه را اعتقاد به رجعت برشمردهاند و ميفرمايند:
«ليس مِنّا من لم يُؤمنُ بِكَرَّتِنَا»؛[3] «از ما نيست كسي كه ايمان به رجعت ما نداشته باشد».
اعتقاد به رجعت، شرط ايمان
امام صادق (عليه السلام) ميفرمايند:
«مَن اقَرَّ بِسَبعَةِ اشياءٍ فَهوَ مؤمنٌ ...الايمانُ بِالرَّجعَةِ»؛[4] «هر كس به هفت چيز ايمان داشته باشد، مؤمن است و در ميان آن هفت چيز، ايمان به رجعت را ذكر نمودند».
انکار رجعت، انکار قدرت خداوند
«تلک قدرة الله فلا تُنکروها»؛[5] «رجعت تجلي قدرت خداست آن را انکار نکنيد».
اهلبيت(عليهم السلام) بر اعتقاد به رجعت بسيار پافشاري کرده و انکار آن را انکار قدرت خدا دانستهاند:
نتیجه:
اعتقاد به رجعت، از ضروريات مذهب شيعهي اماميه به شمار ميرود و بسياري از بزرگان شيعه، مانند شيخ مفيد، سيد مرتضي، شيخ طوسي، امين الاسلام و ... بر حقانيت و صحت رجعت، ادعاي اجماع و اتفاق کردهاند، که روایات ذکر شده مؤید این مطلب است.
پینوشتها:
1. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 53، ص 92 و 121 .ل، ص180
2. شيخ صدوق، الخصا.
3. طباطبايي، الميزان، ج 12، ص 18 و 19 .
4. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 53، ص 92 و 121 .
5. همان، ص74.