یاد خدا و اولیای الهی، به زندگی انسان نظام می بخشد وامنیت خاطر وآرامش به همراه دارد: ولی غفلت،اثرهای ناخوشایندی برجای می گذارد که جبرانشان به سختی صورت می گیرد
1.زندگی پرمشقت
خداوند والامرتبه در قرآن به این نکته اشاره کرده وفرموده که دوری ازیادش، زندگی سختی را درپی دارد: «وَ مَن أَعرَضَ عَن ذِکرِی فَإنَّ لَهٌ مَعِیشَةً ضَنکاً:هر کس ازیاد من دوری کند، زندگی تنگ خواهد داشت»اهل بیت که مفسران حقیقی آیات قرآن کریم هستند، به ما یاد داده اند:«إنَّ ذِکرَنَا مِن ذِکرِاللهِ: همانا ذکر ما اهل بیت، ذکر خداست » بنابراین، دوری از یاد اهل بیت علیهم السلام به ویژه در عصر غیبت، دوری ازیاد امام زمان که تمام آرزوهای اهل بیت در وجود ایشان جمع شده است، زندگی تنگ برای انسان رقم می زند.
درتفسیر نمونه، زندگی تنگ این گونه بیان شده است:گاه می شود درهای زندگی به روی انسان به کلی بسته شده وبه هرکاری دست می زند، بادرهای بسته رو به رو می شود: وگاهی به عکس، به هر جا روی می آورد، خود را دربرابر درهای گشوده می بیند، مقدمات هرکار فراهم است وبن بست وگرهی دربرابر اونیست. ازاین حال، به وسعت زندگی و از اولی به ضیق یا تنگی معیشت تعبیر می شود
بنابراین، تنگی زندگی بیشتر به سبب کمبودهای معنوی ونداشتن غنای روحی است. کسی که به قافله سالار معنویت، حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف دل سپرده باشد ودر لحظه لحظه زندگی ، یاد شیرینش را از خود دور نسازد، هرگز به زندگی تنگ دچار نخواهد شد: چون دل سپردن به کسی است که خداوند، علم وقدرتش را به او سپرده و او واسطه فیض ومجرای اراده الهی است در روایات نیز به این مطلب اشاره شده که مقصود این آیه، ولایت امیرمومنان علی است. از آنجا که ائمه همه نور واحد هستند، هیچ تفاوتی میان اعراض ازامیرمومنان علیه السلام واعراض ازامام عصر وجود ندارد.
2.افراط در زندگی
« به گواهی قران، ان کس که دل وزبانش از یاد یار، غافل وعهد فطری خود را با یارش فراموش کرده است، هرگز نمی تواند انسان معتدلی باشد. چنین کسی را محبوب های محدود شیطانی و خواهش های نفسانی به خود مشغول می کنند 3.خدای متعال در قران کریم می فرماید: وَ لَا تٌطِع مَن أَغفَلنَا قَلبَهٌ عَن ذِکرِنَا واتَّبَعَ هَوَاهٌ وَ کانَ أَمرٌهٌ فٌرٌطَاً: {ای حبیب ما!} از کسانی که دلشان را ازیاد خود غافل کردیم، اطاعت نکن، همان ها که پیروی های نفس کردند وکارهایشان افراطی است؟»
رهاورد غفلت از یاد خدا و ولی او، پیروی از هوای نفس است و کسی که پیروهوای نفس باشد، محدودیتی برای خویش قائل نیست وبه افراط روی می آورد. ولی آن که به یاد حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است وهر لحظه، به نظارت ایشان بر اعمال خود توجه دارد، هرگز آگاهانه مرتکب خطا نمی شود وهمواره میانه روی را شیوه زندگی خود قرار می دهد که رهاورد آن، رشد وتکامل درهمه جنبه های زندگی است.
3.حسرت
یکی دیگر از آثار منفی غفلت از یاد جان جانان، مهدی صاحب زمان حسرت است، یعنی شخص برای لحظه های هدر رفته در اثر غفلت، به پشیمانی وپریشانی دچار می شود.
رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) در روایتی شریف فرمودند : «مَا مِن سَاعَةٍ تَمٌرٌّ بِابنِ آدَکَ لَم یَذکٌرِاللهَ فِهَا إلّا حَسِرَ عَلَیهَا یَومَ القِیَامَة هر لحظه ای که برفرزند آدم بگذرد و در آن به یاد خدا نباشد، در روز رستاخیز برای آن لحظه افسوس خواهد خورد. بنابراین، یادِ عَین الله، اٌذٌن الله ونورالله (از آلقاب حضرت مهدی ) از یاد خدا جدا نیست.اتفاقا به فرموده وجود مبارک امام صادق علیه السلام در مجلسی که خدا وما {امامان}ذکرنشویم،آن مجلس موجب حسرت خواهد شد
مَا اجتَمَعَ قَومٌ فِی مَجلِسٍ لَم یَذکٌرٌونَا إلّا کَآنَ ذَلِکَ المَجلِسٌ حَشرَةً عَلَیهِم یَومَ القِیامَةِ : هیچ قومی درمجلسی گرد هم جمع نشدند که نه خداود یادشود ونه ما(اهل بیت) مگر آنکه روز قیامت آن مجلس موجب حسرتشان می شود.
قتی با یاد امامی که تاویل «یَهدِی اللهٌ لِنٌورِهِ مَن یَشَاءٌ : خدا هرکس را بخواهد به نور خود هدایت می کند» است، می توان هر لحظه کسب نور کرد و از ظلمت رهاشد، اگر لحظات به غفلت وتاریکی سپری شود، بی گمان موجب حسرت خواهدبود.
4.عذاب الهی
به یاد امام زمان نبودن، غفلتی عظیم به همراه دارد که هر آن منجر به گناهی دیگر خواهد شد. همچنین، رفتارهای ناشایست شیعیان که از غفلت ناشی می شود، حضرت بقیة الله الاعظم را غمگین و آزرده خاطر می کند. زیرا در بحث عرضه اعمال برمعصومان آمده است که کارهای بد شیعیان، ائمه راناراحت می کند.
ازسوی دیگر، قرآن کریم اذیت کننده رسول الله را به عذاب الیم وعده می دهد که می تواند عذابی دنیوی یا اخروی باشد. از آنجا که حضرت مهدی همه شئون پیامبر اکرم را جز مقام نبوت دارا هستند، اگر آزار رساندن به رسول خداعذاب درپی دارد، به یقین آزار و اذیت فرزند برومند ایشان (امام عصر) نیز همان عذاب را در پی خواهد داشت. بنابراین، برما واجب است که با یاد حضرت، هم زندگی مان را پر برکت کنیم و هم از اذیت ایشان بپرهیزیم.
منبع: برگرفته ازکتاب راهکارهای عملی یاد حضرت بقیه الله الاعظم اثر حسن محمودی
