گفتوگو روش مؤثری برای برقراری تفاهم و ارتباطات دوستانه است که شامل ۲بخش مهم حرف زدن و گوش دادن می‌شود یا به عبارتی کم سؤال کردن و خوب گوش دادن.گفتوگو یعنی شیوه‌ای که به وسیله آن دیگران را وادار می‌کنیم راحت‌تر حرف بزنند تا بیشتر بتوانیم با آنها آشنا شویم یا خودمان هم پیامی را به آنها منتقل کنیم.
به خاطر داشته باشید بعضی سؤال‌ها مخاطب را به حرف زدن وادار می‌کنند و بعضی سؤالات هم آنها را از حرف زدن بازمی‌دارد. اگر بتوانید تفاوت اینگونه سؤال‌ها را تشخیص دهید کمک بزرگی برای برقراری ارتباطی خوب و مفید به شما خواهد کرد.
سعی کنید زیاد از واژگانی که گفتوگو را کوتاه می‌کنند، استفاده نکنید. اینگونه واژه‌ها باعث می‌شوند گفتوگو خیلی زود رو به سردی بگذارد و خیلی زود هم تمام شود. پاسخ اینگونه سؤالات تنها یک کلمه(بله یا نه) خواهد بود.
البته اینگونه سؤالات گاهی هم در جای خود مفید واقع می‌شوند ولی به طور کلی نباید زیاد از آنها استفاده کنید.هنگامی که اطمینان پیدا کردید مخاطب شما با کمال میل به ارتباط پاسخ می‌دهد می‌توانید از جمله‌های زیادی استفاده کنید اما اگر تمایلی نشان نمی‌دهد، اصراری به برقراری ارتباط با او نداشته باشید.گوش دادن هم جنبه مهمی از گفتوگو است.
بهتر است به موضوع مخاطب تان علاقه داشته باشید اما فراموش نکنید گوش دادن با شنیدن فرق می‌کند.گوش دادن جدی، اقدامی برای درک و فهم حقایق و احساسات نهفته‌ای است که بیان می‌شود اما به معنای کنار گذاشتن عقاید و احساسات‌تان نیست، بلکه به این معناست که به موضوع اهمیت می‌دهید.
بنابراین خوب گوش کنید و نشان دهید که از این کار لذت می‌برید.می‌توانید با دادن پاسخ مناسب، میزان علاقه‌تان را نشان دهید. هنگام صحبت کردن به مخاطب خود نگاه کنید و او را به ادامه گفتوگو تشویق کنید.
منبع: برگرفته از سایت بلاغ
