مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد کوهستانی مشهور به «آقاجان» قسمتی از دوران کودکی خویش را در زمان حیات پدر بزرگوارش گذراند. استعداد و نبوغ فوق العاده وی، پدر را بر آن داشت که در تعلیم و تربیتش بیشتر بکوشد، لذا در همان اوان طفولیت وی را به مکتب خانه فرستاد تا با قرائت قرآن و خواندن و نوشتن آشنا گردد و خود نیز شخصاً در تربیت او مراقبت کامل داشت که در آینده فردی مفید و عالمی خدمت‌گزار شود؛ گویی از جبینش آتیه‌ای پرامید را می‌خواند.
عصردانه و دام
اهل علم در هر زمانی در معرض اغفال و فریب قرار دارند؛ منتها زمان‌ها فرق می‌کند.
در عصر و زمان ما، توبیخ و ملامت در کار بود. می‌گفتند شغل قحط است که انسان، آخوند بشود و از همه چیز محروم گردد و بدین وسیله روحیه را سست می‌کردند و امیدها را مبدل به یأس و نا امیدی می‌نمودند ولی ما از ملامت و سرزنش آنان اغفال نشدیم و با نان و پنیر آقا امام زمان(علیه‌السلام) ساختیم، وفا نشان دادیم و صفا دیدیم؛ اما عصر و زمان شما عصر دانه و دام است؛ هم حقوق و پول را مطرح می‌کنند و هم مقام و پُست وعده می‌دهند تا شما را فریب دهند.
مراقب باشید نسبت به امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) بی‌وفایی نکنید،
استقامت کنید؛ وفادار باشید. تا به مقصد برسید.
عمل، بهترین وسیله نجات
شخصی به آقا جان گفت: چه کار کنیم؟ مرگ خیلی سخت است، خدا چگونه می‌خواهد با ما معامله کند. معظم له در جوابش فرمود:«اگر عمل داشته باشی چیزی نیست،مثل این است که پیراهن کثیف را از تنت بیرون کنی و پیراهن تمیز بپوشی!»
منبع:
1.برگرفته از سابت موسسه علمیه علی ابن ابیطالب(ع)
2.برگرفته از کانال تسنیم
