آمادگی روحی
مربی آهنگ ، فضا و جو کلاس درس را تنظیم و برقرار می سازد . چنانچه قرار باشد که روح مخاطب پرورش و رشد یابد باید این روند از روح مربی آغاز گردد. حال چنانچه روح مربی افسرده و ناتوان باشد ،شانس ناچیزی برای تقویت و مراقبت از روح مخاطبان وجود خواهد داشت .
مربی برای انتقال پیامهای تربیتی و مفاهیم دینی به مخاطبان خود باید انرژی بالایی داشته باشد. روحیه ی بالا و شاد مربی تأثیرات بسیار مثبتی بر متربی ها دارد پس:
1.کاملاً بر بحث خود مسلط باشید تا با نشاط روحی و عاطفی تدریس کنید
2.با خوشرویی و نرمخویی تدریس کنید و چهره بشاش داشته باشید .
3.در هنگام کسالت و غم و اندوه، برای تدریس در کلاس حاضر نشوید .
4.سعی کنید برای ایجاد آمادگی روحی بیشتر در مخاطبان و جذابیت درس، احساسات و عواطف را برانگیزانید.
5.در تدریس شور داشته باشید تا بتوانید شور آفرینی کنید. اگر می خواهید چنین باشید باید به گفته های خود ایمان داشته باشید.
6.تا می توانید هنگام تدریس جوش نزنید و حرص نخورید .
7.ثبات روحی و عاطفی داشته باشید .
8.در هنگام عصبانیت و یا خواب آلودگی خود و یا شاگردان، تدریس نکنید، مگر اینکه آن را بر طرف نمایید .
9.این نکته را فراموش نکنید که حتما باید خونسرد باشید، البته طوری رفتار نکنید که شاگردان احساس کنند مورد توجه شما نیستند .
10.مواظب باشید احساسات و عواطف کودکان و نوجوانان را جریحه دار نکنید
11.هنگام تدریس اضطراب و نگرانی نداشته باشید
12.سعی کنید در مکان درس خود فضای عاطفی به وجود آورید .
منبع:
1. گرد آوری شده از وبلگ های فنون تدریس و سایت های روش تدریس
