مقدمه:

برای رسیدن به ظهور باید از برهه‌ی انتظار گذشت، و چه شیرین می‌شود انتظار با لحظات دلخوش نمودن با یار و مأوا گرفتن با مهدی (علیه السلام)، انتظار آمادگی و هیجان و شور است. شور حسینی می‌خواهد. باید در خیمه‌ی حسین (علیه السلام) و کلاس درس او نشست تا در خیمه ی مهدی (علیه السلام) آزمون بزرگ الهی را رقم زد. حسین (علیه السلام) بذر احیای دین را کاشت و امامان (علیهم السّلام) دیگر آن را آبیاری نمودند و مهدی (علیه السلام) میوه‌ی شیرین احیای کامل دین را خواهد چید.

کلّ یوم عاشورا و...

حسین (علیه السّلام) با یزید و یزیدیان بیعت نکرد و زیر بار ذلّت نرفت « هیهات منّا الذلّة»؛[1] و مهدی (علیه السلام) فرزند حسین (علیه السلام)است، او نیز بیعتی از هیچ طاغوتی نخواهد پذیرفت. حسین (علیه السلام) از مکّه به سوی کوفه رفت، و مهدی (علیه السلام) نیز از مکه به کوفه خواهد آمد و پایتختی جهانی می‌سازد و راه ناتمام حسین (علیه السلام) را به سر انجام خواهد رسانید؛« ألا یا أهل العالم أنا جدّی الحسین، أنا الصّمصام المنتقم، ألا یا اهل العالم إنّ جدّی الحسین قتلوه عطشانا».[2]

حسین (علیه السّلام) شجاعانه و با مدیریتی عظیم در صحنه‌ی عاشورا یمین و یسار را در نظر گرفت و با یارانی اندک ولی حماسه‌ای بزرگ آفرید. حسین حجّت را تمام نمود و همه را با خود فراخواند ولی فقط 72 نفر دعوتش را لبّیک گفتند. چه بسا آن‌هایی که امید می‌رفت در میانه‌ی راه از او جدا شدند و گریختند و سعادت را برای همیشه از خود سلب کردند. و افرادی که در سپاه دشمن بودند و امیدی به آن ها نبود به او پیوستند. باید هماره کوشید تا « اللّهم ثبّت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین (علیه السّلام».[3] گردید. چه بسا افرادی که صبح می‌کنند در حالی که ایمانشان از دست رفته، ایمان از آتش به کف دست نگه داشتن در شب غیبت سخت تر است. و جبهه‌ی حق و نبرد، همیشه بوده و هست. تبلیغات سوء دشمنان و یزیدیان در هر برهه‌ای از زمان بوده، ولی این بار حق به طور کامل آشکار خواهد شد. و عطر توحیدی همه جا به گوش می‌رسد. باید استوار بود و معرفت افزود تا شعار   « یا لثارات الحسین».[4] یاران مهدی (علیه السّلام) را واقعاً سرداد.

با مصباح هدایت راه را پیدا کرد، روشن شد، لازمه ی روشنایی، وصل بودن به منبع نور است، چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید. مهدی (علیه السّلام) واسطه ی فیض الهی بر بندگان می‌باشد و بر سر کار خویش حاضر است و اگر به برکت دعای او نبود دشمنان مارا از پای در می‌آوردند.

آری منتظران عزیز باید آماده و تجهیز شد به صلاح ایمان و تقوای الهی علم و عمل صالح و حفظ ارزش‌های اسلامی. بسیجی همگانی می‌طلبد، با اتّحاد و انسجام و ترویج فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر که امام حسین (علیه السّلام) هدف خود را از قیام برای اصلاح امّت جدّش و امر به معروف و نهی از منکر معرفی نموده‌اند.

دیگر اهتمام ورزیدن به نماز اوّل وقت، چرا که امام حسین (علیه السلام) در آن امواجِ سهمگین تیر بلا نماز ظهر عاشورا را با یارانی جان بر کف که بر گرد وجود مبارکش پروانه وار و رشادتمندانه اقامه نمودند. نماز معراج مؤمن و نور چشم پیامبر است. نماز تنهی عن الفحشاء و المنکر است. نماز بالاترین عبادت و نردبان سعادت است، که باید به این مهم پرداخت.

ظالمان و استعمار گران کار خود را می‌کنند و ما هم باید وظیفه ی خود را به نحو احسن انجام دهیم و سکوت ننمائیم، و حق را بگوییم و در برابر ظالمان و گستاخان، به ارزش‌های خود پایبند بوده و از آن‌ها پاسداری کنیم. ارزش‌هایی که با خون امام حسین (علیه السلام) و فرزندانش، یارانش و شهیدان صدر اسلام تا به حال به دست ما رسیده و ما مدیون خون شهدا هستیم. چه بسا ارزش هایی که ضد ارزش شده و برعکس. باید « إنّی سلم لمن سالمکم» یا حسین « و حربٌ لمن حاربکم»[5] یا حسین (علیه السّلام) را عملی نماییم انشاء الله.

باید « کلّ یوم عاشورا و کلّ ارض کربلا»[6] را تحقق بخشید. هر روز ما عاشوراست و هر روز با دغدغه ای مواجهیم، باید در جدال بین حق و باطل کوشید تا به پیروزی نهایی رسید انشاءالله.

هر انسانی با خودش و با نفس امّاره اش در نبرد است که با تقویت معنویت و غذای روح و تعادل بین غرایز تلاش نمود. مهدی (علیه السّلام) می‌آید و عاشورایی برپا می‌شود و کربلایی این بار به وسعت زمین، باید خود را برای این عاشورا آماده کرد. نه اینکه خدای ناکرده خود را ببازیم و از صحنه به در رویم، چه بسا از آن‌هایی بودند که به انتظار نشستند، ولی پیامبرشان آمد و او را یاری نکردند، { ما عرفوا کفروا به}[7] شدند و با وجود غدیر و حقانیت امیر المؤمنین (علیه السلام) عهدشان را شکستند و او را تنها گذاشتند، زهرای مظلومه اش را اذیت نمودند و قلب مبارک بضعة الرّسول را شکستند، تا کار را به اینجا رسانیدند که واقعه ی عظیم عاشورا و ننگ تاریخ و لعن ابدی را برای خود خردیدند. انتظار زمانی مناسب جهت خودسازی و تکاپو برای یاری کردن امام زمان (علیه السلام) است. چرا که صدای « هل من ناصر ینصرنی»[8] امام حسین (علیه السّلام) در گوش تاریخ پیچید، و هنوز هم طنین انداز است و قلب هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد.بیاییم و فرزندش را واقعاً یاری کنیم. و دل حضرتش را نرنجانیم. عاشق کسی است که سعی می‌کند دل معشوق را نشکند و او را از خود راضی کند و آن طور که او می‌خواهد و می‌پسندند زندگی کنیم. خواست حضرت خواست خداوند است و رضایت او رضایت خداست.

نتیجه:

آنان که در کربلا بودند و او را یاری نمودند، اعم از کودک و پیر و جوان، شیر زن و شیرمرد تازه عروس و تازه داماد که زنانه و مردانه استقامت نمودند و اسلام را برای ما به ارمغان آوردند، آن جا حفظ اسلام از جان مهمتر بود، چه جان‌ها و گوهرهای ارزشمندی را فدای اسلام و دین و آئین نمودند، الان هم هرکس سهمی دارد و تکلیفی که باید اداء نماید.

والسّلام علی عباد الله الصالحین.[9]

پی‌نوشت‌ها:

[1]. مسعودی، اثبات الوصیة (۱۳۸۴ش)، ص۱۶۶.

[2]. یزدى حایرى، على‏، إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب (عجل الله تعالی فرجه)، محقق، مصحح، عاشور، على‏، ج ‏2، ص 233، بیروت، مؤسسة الأعلمى‏، چاپ اول‏، (1422ق).

[3]. كامل الزيارات، النص، ص179؛ كليات مفاتيح الجنان، ص458.

[4]. شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج۱، ص۲۹۹.

[5]. بحارالانوار، ج 23، ص 308.

[6]. شریعتی، حسین وارث آدم، ص ۴۹؛ امام خمینی، صحیفه امام، ج۹، ص ۴۴۵ و ج ۱۰ ص ۱۰و ۱۲۲و ۱۹۱و ۳۱۵، ج ۱۶، ص۱۵۱؛ مطهری، مجموعه آثار، ج۳، ص ۴۳۴.

[7]. بقره(2)، آیه 89.

[8]. انشار یافته در سایت؛ http://www.islamquest.net/fa/archive/question.

[9]. انتشار یافته در سایت؛ https://article.tebyan.net

(منابع مورد استفاده)

- عاشورا و نینوا، پورسید آقایی

- نبرد حق و باطل، رحیم کارگر

- فرهنگ عاشورا و ...

پدیدآونده:حمیده بناوند