مقدمه:
تعدادی از آیات کریمه ی قرآن هم با تأویل وتفسیر ائمه ی معصومین (علیهما السلام) بر این حقیقت دلالت دارد وبرای بشریت آینده ای درخشان و سرشار از سعادت وخوشبختی را پیش بینی می نماید و قاطعانه بر این مسئله تکیه دارد که اگرچه اکنون جامعه بشری بر محور استکبار و استضعاف و خودخواهی قدرتمندان و ثروتمندان زورگو قرار گرفته اما دوامی ندارد و اساس و پایه ی آن متزلزل است و فرو خواهد ریخت و سرانجام بشریت از آینده ای درخشان برخواردار خواهد گردید و زمام امور به دست کسی خواهد افتاد که دست قدرتهای زورگو و مستکبران خودخواه را از سر جامعه ی انسانی کوتاه و حکومتی بر پایه عدل و قسط در جهان برقرار می سازد و نظام جامعه را اصلاح وظلم وستم را از میان برمی دارد.
يَوْمَ نَدْعُواْ كُلَّ أُنَاسِ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتىِ َ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُوْلَئكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَ لَا يُظْلَمُونَ فَتِيلا (اسراء/71) روزى كه هر گروه از مردم را به پيشوايانشان بخوانيم، نامه هر كه به دست راستش داده شود، چون بخواند بيند كه به اندازه رشته باريكى كه درون هسته خرماست، به او ستم نشده است.
كلينى (رحمه الله) از فضيل بن يسار نقل مى كند: از امام صادق (علیه السلام) درباره آيه شريفه يَومَ نَدعُوا كُلَّ اُناس بِاِمامِهِم پرسيدم، حضرت فرمود: اى فضيل! امامت را بشناس. پس به درستى كه اگر امامت را شناختى به تو ضرر نمى رسد كه اين امر (زمان فرج و قيام) جلو بيفتد يا به تأخير. كسى كه امامش را بشناسد و پيش از قيام صاحب الامر از دنيا برود، مانند كسى است كه در لشكر حضرت قرار دارد. نه، بلكه مثل كسى است كه در زير پرچم آن حضرت باشد.
پیامها:
1. تقسيم بندى مردم در قيامت، بر اساس رهبرانشان خواهد بود. كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ
2. انسان، ناگزير الگو و رهبرى را براى خود انتخاب مى كند. كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ
3. آثار مسأله انتخاب رهبرى و اطاعت از او، تا دامنه ى قيامت ادامه دارد. نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ
4. امامت و ولايت، در متن زندگى مطرح است، نه آنكه صرفاً موضوعى اعتقادى و در حاشيه ى زندگى باشد. رهبر، زمينه ساز سعادت يا شقاوت مردم مى باشد. كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ
5. نوع رفتار و کردار مردم که نامه عملشان را رقم می¬زند با امامی که انتخاب می¬کنند گره خورده است.
6. معرفت امام باعث مى شود كه انسان با وظيفه خود در زندگى آشنا شده و به آن عمل كند.
7. انتخاب هر امام به معنای پیروی کامل از او و حضور در خیمه و لشگر اوست.
14- وَ قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كاَنَ زَهُوقًا (اسراء/81)
15. ظهور حق و نابودی باطل وعده خداوند و امری حتمی است.
16. با ظهور و قيام حضرت مهدى علیه السلام ـ باطل نابود مى شود و حق همه جا را فرا مى گيرد و عالم گير مى شود؛
17. بايد حقّ را به ميدان آورد تا باطل از بين برود. جاءَ ... زَهَقَ
18. از جلوه ها و مانورهاى باطل نبايد هراسيد كه دوامى ندارد. كانَ زَهُوقاً بگو: حق آمد و باطل نابود شد. حقا كه باطل نابودشدنى بود.
امام باقر (علیه السلام) در باره قول خداوند و قُل جاءَ الحَقُ... فرمود: هنگامى كه قائم قيام كند، دولت باطل از بين مى رود.
از آيه و روايت استفاده مى شود كه امكان ندارد حق و باطل باهم جمع گردد و هر كجا باطل باشد، آنجا حق نيست و وقتى حق آمد، ديگر جايى براى باطل نخواهد بود.
پی نوشت ها :
1. كافى، ج 1، ص 371، ح 2.
2. تفسیر نور
