مقدمه:
تعدادی از آیات کریمه ی قرآن هم با تأویل وتفسیر ائمه ی معصومین (علیهما السلام) بر این حقیقت دلالت دارد وبرای بشریت آینده ای درخشان و سرشار از سعادت وخوشبختی را پیش بینی می نماید و قاطعانه بر این مسئله تکیه دارد که اگرچه اکنون جامعه بشری بر محور استکبار و استضعاف و خودخواهی قدرتمندان و ثروتمندان زورگو قرار گرفته اما دوامی ندارد و اساس و پایه ی آن متزلزل است و فرو خواهد ریخت و سرانجام بشریت از آینده ای درخشان برخواردار خواهد گردید و زمام امور به دست کسی خواهد افتاد که دست قدرتهای زورگو و مستکبران خودخواه را از سر جامعه ی انسانی کوتاه و حکومتی بر پایه عدل و قسط در جهان برقرار می سازد و نظام جامعه را اصلاح وظلم وستم را از میان برمی دارد.
يُؤْتىِ الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ وَ مَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتىِ َ خَيرًْا كَثِيرًا وَ مَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُوْلُواْ الْأَلْبَاب (بقره/269)
به هر كه خواهد حكمت عطا كند. و به هر كه حكمت عطا شده نيكى فراوان داده شده. و جز خردمندان پند نپذيرند.
ابو بصیر از امام صادق (علیه السلام) در مورد آیه شریفه پرسید. حضرت فرمود: معرفت امام و پرهیز از (گناهان) کبیره، و کسی که بميرد و بیعت امام بر عهده او نباشد به مرگ جاهلی مرده است، و مردم عذری ندارند تا امامشان را بشناسند، پس کسی که بمبرد و امامش را بشناسد به او ضرر نمی زند که این امر (ظهور) مقدم شود و یا به تأخیر افتد، پس مانند کسی است که با قائم (علیه السلام) در خیمه اوست؛ سپس حضرت مکثی کردند و فرمودند: نه بلکه مانند کسی است که همراه امام قتال (و جهاد) می کند؛ سپس فرمود: نه بلکه قسم به خدا مانند کسی است که با پیامبر شهید شود.
پيام ها:
1. گرچه مال و ثروت خير است، ولى خیر کثیر واقعی شناخت امام است.
2. همه ى دنيا متاع قليل است، ولى حكمت خير كثير است. اگر همه امكانات مادّى فداى دست يابى به حكمت و بينش صحيح گردد، ارزش دارد. فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً
3. حكمت هديه اى كليدى و مادر همه ى خيرات است. هر كه آن را داشت چيزهاى زيادى خواهد داشت. وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً
4. هر كسى به ارزش حكمت پى نمى برد. ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ دنياگرايان برمال و آمار و محاسبات مادّى تكيه مى كنند و سود و زيان را بر اساس مادّيات مى سنجند، ولى دورانديشان عاقل و راه شناسان انديشمند، از بعد ديگرى محاسبه مى كنند.
5. نتیجه خیر کثیر (شناخت) حرکت در مسیر امام و همراهی او و سرانجام آن زیباترین نوع وداع با دنیا یعنی فوز شهادت در رکاب پیامبر است.
پی نوشت ها :
1.بحارالانوار، ج27، ص126، ح116
2. تفسیر نور
