مقدمه:

شیعیان دوازده امامی معتقدند، مهدی(علیه السلام) از نسل پیامبر اسلام و هم‌نام وی، نهمین فرزند از نسل حسین بن علی(علیهما السلام)، فرزند امام یازدهم حسن عسکری(علیه السلام) است، که در (سال ۲۵۵–۲۵۶ قمری) به‌دنیا آمده است و پس از دوره‌ای طولانی(غیبت کبری)  ظهور کرده و زمین را سراسر عدل و داد می‌کند. محدّثان بزرگ اهل سنّت نيز به نام آن حضرت در كتاب‌هاي خويش اشاره كرده‎اند. متن زیر به نام حضرت در گفتار اهل سنت اختصاص یافته است.

نام حضرت مهدی(علیه السلام) در کتب اهل سنة

در اين بخش تنها به بعضي از اين اقوال اشاره مي‌شود:

1. ابن كثير در البداية والنهاية می‌نويسد: «...يعتَقِدُ فِيهم الرَّافِضَةُ الذينَ اَوَّلُهم عَلي بن اَبي طالب وَآخِرهُمْ المُنتظر بِسردابِ سامرا وَهُوَ مُحمد بن الحَسَن العَسْكري...».

وي در جای ديگر  نيز پس از ردّ اعتقادات شيعه، از حضرت مهدي(عليه السلام) با نام محمد بن الحسن المهدي ياد كرده است.

2. ابن خلدون در تاريخ خود، وقتي از اعتقاد شيعه درباره حضرت مهدي(عليه السلام) سخن گفته چنين مي‏نويسد: «...وَخُصوصاً الاِثنا عَشَرية مِنهُمْ يزْعُمونَ اَنّ الثاني عَشَر مِنْ اَئِمَّتِهِمْ وَهُوَ مُحمد بنُ الحَسَنِ العَسكري وَيلَقَّبُونَهُ المَهْدي...».

3. زركلي در الاعلام می‌گويد: «مُحَمدُ بنُ الحَسَنِ العَسْكري بنِ عَلي الهادي اَبُوالقاسِم آخِرُ الاَئِمةِ الاِثني عَشر عِنْدَ الاِمامِيةِ...».

4. ذهبي در سير اعلام النبلاء، به دنبال كلمه «المنتظر» نوشته است: «...الشَريف اَبُوالقاسِم مُحمد بنُ الحَسَنِ‏العَسكري بْنُ عَلي الهادي...».

5. در پاورقي سنن ابي داود، آمده است: «وَالشيعةُ الاِمامِيةُ الاِثنا عَشَريةُ تَقُولُْ اِنَّ اِمامهمّ الثاني عَشَرَ مُحمد بنُ الحَسَنِ العَسْكَري الذي غابَ وَسَيظْهَرُ مِنْ غَيبَتِهِ...».

6. در تحفة احوذي آورده است: «...وَفِيهِ رَدٌّ عَلَي الشّيعَةِ حَيثُ يقُولُونَ المَهْدِي المُوعُود هُوَ القائِم المُنْتَظَرُ هُوَ مُحمدُ بنُ الحَسَنِ العَسْكري...».

7. قندوزي در ينابيع المودة نوشته است: «فَاِذا مَضي الحَسَنُ فَاِبْنُهُ الحُجَّةُ مُحمدٌ المَهْدي...»؛ «پس آن گاه كه (امام) حسن‏ درگذشت، پس فرزند او حجّت محمد مهدي...» .

اقوال اهل سنّت بر دو چيز دلالت دارد:

الف) اين نام كم و بيش نزد شيعيان و علما شهرت داشته و استعمال مي‏شده است.

ب) همه قائل به حرمت، آن نام نبوده‏‌اند؛ وگرنه به عنوان نكته‏اي قابل تأمل از طرف اهل سنّت مطرح مي‏شد.

نتیجه:

بنا بر آنچه بیان شد، در کتاب‌های اهل سنت به طور واضح و روشن به نام و لقب و نام پدر و اجداد قریب حضرت مهدی(علیه السلام) و اینکه او آخرین و دوازدهمین امام شعیان و غایب است و بعد از غیبت ظهور خواهد نمود اشاره شده است.

منابع مورد استفاده

1. البداية و النهاية، ج1، ص 177.

2. همان، ج 14، ص 95.

3. ابن خلدون، تاريخ ابن خلدون، ج1، ص199.

4. الاعلام، ج 6، ص 80 ، پاروقي.

5. سير  اعلام النبلاء، ج 13، ص119.

6. سنن ابی داود، ج 2، ص 210.

7. تحفه احوذی، ج 6، ص 403.

8. ينابيع المودة، ج 3، ص 282 و ص 316.