مقدمه:

جماعت بنّا برای آن که مطمئن شوند که دیوار را مستقیم بنا می‌کنند، از طراز استفاده می‌کنند. نصب شاخصی در ابتدای بنا و شاخصی دیگر در انتهای آن و کشیدن نخ بین این دو شاخص، به بنّایان کمک می‌کند تا اطمینان پیدا کنند که بنا را درست و مستقیم می‌سازند.

شاخصی قابل قبول

تنها دعاي واجب بر هر مسلمان « اهدنا الصراط المستقيم» است. در هندسه، خط مستقيم، خطي است که دو نقطه را از کوتاهترين مسير به هم وصل مي‌کند. مي‌خواهيم جامعه‌اي داشته باشيم که بتوان با شاخصي قابل قبول، در صراط مستقيم بودن آن را تشخيص داد. به پشت سر که نگاه مي‌کنيم شاخص عاشورا، جلوه‌گري مي‌کند. و به رو را که نگاه مي‌کنيم، ظهور را مي‌بينيم.

آيا نبايد بين اين دو شاخص، خطي مستقيمي را طراز قرار داد و خود را با آن تنظيم کرد؟ در جامعه شيعي حسيني و مهدوي، ملاک مستقيم بودنِ صراط اين است که ببينيم آيا پشت آن، به عقبه شهادت و قيام حسيني محکم است؟ يا خداي ناکرده، تکيه‌گاه نامطلوبي برگزيده‌است. اما در حرکت به سمت جلو جهت مسير و سرعت حرکت و ملاک‌هاي آن را بايد با نگاه به ظهور تنظيم کرد. آيا با پشتوانه شهادت، در راه تحقق بخشيدن به بزرگترين آرزوي بشريت در تاريخ هستيم يا نه؟ اگر اين‌گونه است، خود را با اين طراز تنظيم کرده‌ايم. اما اگر تکيه بر قيام حسيني نداريم و قدرت محرکه خود را از شهادت نگرفته‌ايم، بدون شک براي طي کردن اين مسير عظيم و دشوار کم مي‌آوريم. امام راحل (ره) فرمودند: « شهدا مظهر قدرت ايران‌اند». حال اگر توان لازم براي حرکت را فراهم کرديم، اما مسير را به درستي انتخاب نکرديم، قدرت و سرعت، به دورتر شدنمان از مقصد مي‌انجامد.

به درگاه خداوند شاکريم که قدرت حرکت ما را در قيام اباعبدالله الحسين (عليه السلام) قرار داد و فرمان را به سوي جامعه مهدوي تنظيم کرد و سطح انتظار در اين حرکت را چه در مبدأ و چه در انتهاي آن، آن‌قدر بالا و متعالي قرار داد که جامعه اسلامي بايد جهادي عظيم و تلاشي خستگي ناپذير داشته باشد، تا بتواند اطمينان نسبي پيدا کند که خود را ـ چه در انتخاب جهت و چه در انتخاب بلنداي آرمان‌هاـ با اين طراز، تطبيق داده‌است. [1] و[2]

نتیجه:

آيا با پشتوانه شهادت، در راه تحقق بخشيدن به بزرگترين آرزوي بشريت در تاريخ هستيم يا نه؟ اگر اين‌گونه است، خود را با اين طراز تنظيم کرده‌ايم. اما اگر تکيه بر قيام حسيني نداريم و قدرت محرّکه خود را از شهادت نگرفته‌ايم، بدون شک براي طي کردن اين مسير عظيم و دشوار کم مي‌آوريم.