بهترین لباس در آخرالزمان
اگر انسان به دقت در خویش بنگرد می فهمد که در باطنش معایب و نواقصی است که آشکار شدنش چه بسا باعث رسوایی او است. این معایب، همان صفت های زشت نفسانی است که اهمیتش به مراتب بیشتر از عیب های ظاهری و پوشاندنش واجب تر از آنها است.
همان طور که برای پوشاندن معایب ظاهری، لباسی مورد نیاز است، برای پوشاندن عیب های درونی نیز باید لباسی داشت و آن، همان لباس تقوا است که خداوند به آن امر نموده و فرموده:«یا بَنی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیکمْ لِباساً یواری سَوْآتِکمْ وَ ریشاً وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِک خَیرٌ ذلِک مِنْ آیاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یذَّکرُونَ؛ ای فرزندان آدم، برای شما جامه ای فرستادیم تا شرمگاهتان را بپوشد و نیز جامه زینت و جامه پرهیزگاری از هر جامه ای بهتر است. و این یکی از آیات خداست، باشد که پند گیرند».[1]
تقوا عبارت است از یک نیروی معنوی و روحی که بر اثر ممارست و تمرین پدید آمده و به نوبه خود آثار، لوازم و نتایجی دارد که از آن جمله پرهیز از گناه را آسان می نماید؛[2]اما باید دانست که تقوا، صرفاً یک نیروی بازدارنده از گناه نیست بلکه سبب پیشرفت و حرکت رو به جلو در آدمی می شود و به عبارت دیگر انسان را به یک شخص فعّال-و نه منفعل- تبدیل می سازد.
نکته ای که باید مدّ نظر باشد آن است که گرچه رعایت تقوا و بهره مندی از این عنصر، در زمان سایر ائمه اطهار( علیه السلام )مطرح بوده است امّا آنچه که اهمیت این مسأله را در عصر غیبت دو چندان می کند، شرایط حساس و آسیب های فراوانی است که در این برهه از ناحیه شیطان و سپاه او، ما را تهدید می کند؛ به عنوان نمونه امام صادق ( علیه السلام )از پدران بزرگوارشان از رسول خدا روایت می کند که فرمود: «مهدی ( عجل الله تعالی فرجه الشریف)از فرزندان من، اسم او اسم من و کنیه او کنیه من و از نظر خلقت و اخلاق، شبیه ترین مردم به من است؛ برای او غیبت و حیرتی است تا جایی که مردم از دینشان گمراه و منحرف می شوند»[3]. به همین خاطر در عصر غیبت، سفارش بیشتری نسبت به رعایت تقوا شده است.
حال سؤال این است که یک منتظر چگونه می تواند در مسیر انتظار امام عصر( عجل الله تعالی فرجه الشریف) در عصر غیبت از تقوا بهره گیرد. برای پاسخ به این پرسش خوب است که به نخستین آیات از سوره بقره، که توصیفی از متّقین است توجه کنیم که آمده است: «الَّذینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَ یقیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقُونَ وَ الَّذینَ یؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَیک وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِک وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ یوقِنُونَ»[4] و البته مصداق های غیبی که اهل تقوا بدان ایمان دارند در کلام معصومین( علیه السلام )این گونه بر شمرده شده است: بعث و نشور، قیام القائم و رجعت[5] و در روایتی دیگر از غیب به حجت غائب( عجل الله تعالی فرجه الشریف)تعبیر گردیده است.[6]
با توجه به صفات متقین در این آیه و روایاتی که در این باره صادر گردیده است، انسان های باتقوا کسانی هستند که هم از نظر بینش و ایمان نسبت به مسأله ظهور امام، دارای درک روشن و صحیحی هستند و هم در مقام عمل، در پی زمینه سازی برای بر پایی آن امر عظیم می باشند، لذا با چنین اوصافی از متقین، می توان این گونه بیان داشت که این افراد هنگام مواجهه با فتنه ها و آزمایش ها، نه تنها از موضع ضعف و لغزش و سست شدن رفتار نمی کنند بلکه آن قدر محکم می باشند که حرکتی رو به جلو دارند.
حاصل آنکه منتظران حضرت ( عجل الله تعالی فرجه الشریف)با بهره گیری از چنین الگوهای قرآنی که به چنین مشخصه ها و صفاتی آراسته اند و هم چنین تدبّر و تعقل در سیمای آنان، می توانند زندگی منتظرانه خود را با سبکی قرآنی، تنظیم نمایند.
[1]. سوره اعراف/26[1]
[2]. سیری در نهج البلاغه، استاد مرتضی مطهری، ص.203[2]
[3]. کمال الدین و تمام النعمه، ج1، ص536.
[4]. سوره بقره/ 3-4. [4]
[5]. بحار الأنوار، ج 24، ص352.
[6]. کمال الدین و تمام النعمه، ج 1، ص 18.[6]
نویسنده : فاطمه لاغری
منبع: مجله امان / آذر و دیماه 1392 شماره 45
