logo ارائه مقالات و محتوای مهدوی
پاداش منتظران در کلام حضرت زین‌العابدین(علیه السلام)

 

امام سجاد(علیه السلام) انتظار فرج را برترین اعمال معرفی کرده و فرمودند: خداوند اهل زمان غیبت را همانند مجاهدانی قرار داده که در محضر رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) شمشیر بزنند، آنها مخلصان حقیقی و شیعیان واقعی و دعوت‌کنندگان به دین خدا در آشکار و نهان هستند.

به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، به مناسبت فرا رسیدن دوازدهم محرم الحرام، که بنابر برخی روایات سالروز شهادت امام سجاد(علیه السلام) است مروری داریم بر فرازهایی مهدوی از بیانات و دعاهای حضرت زین‌العابدین(علیه السلام) که در ادامه می آید:

راز غیبت و پنهان بودن ولادت امام مهدی(عج)

حضرت سجاد ـ علیه السلام ـ فرمود: «القائِمُ مِنّا یَخفی عَلی النّاسِ وِلادَتُهُ حتّی یَقُولُوا: لَمْ یُولَدْ بَعْدُ، لِیَخْرُجَ حینَ یَخْرُجُ وَ لَیْسَ لِاحد فی عُنُقِهِ بَیْعَةً؛[1] قائم ما، ولادتش از مردم مخفی می­شود تا جایی که می­گویند: هنوز متولد نشده است. تا هنگامی که ظهور می­کند بیعت کسی در گردن او نباشد».

همچنین درباره مخفی بودن مکان آن حضرت(علیه السلام) فرمود: «لا یَطَّلِعُ عَلی مَوْضِعِهِ اَحَدٌ مِنْ وَلِیٍّ وَلاغَیْرِهِ اِلّا الَّذی یَلی اَمْرَهُ؛[2] هیچ کس از دوست و غیر دوست از اقامتگاه او مطّلع نمی­شود، به جز کسی که متصدّی خدمتگزاری اوست».

غیبت کبری و صغری

امام سجاد ـ علیه السلام ـ فرمود: «اِنَّ لِلْقائِمِ مِنّا غَیْبَتَیْنِ: اِحداهُما اَطولُ مِنَ الاُخری. اَمّا الاُولی فَسِتَّة اَیّامٍ وَ سِتَّةَ اَشْهُر وَ سِتَّ سَنَواتٍ وَ اَمّا الْاُخْری فَیَطُولُ اَمَدُها حَتّی یَخْرَجَ مِنْ هذَا الْامْرِ اَکْثَرُ مَنْ یَقُولُ بِهِ، فَلا یَثْبُتُ عَلَیْهِ الاّ مَنْ قَوِیَ یَقِینُهُ وَ صَحَّتْ مَعْرِفَتُهُ وَ لَمْ یَجِدْ فی نَفْسِهِ حَرَجاً مِمّا قَضَیْنا وَ سَلَّمَ لَنا اَهْلَ البَیْتِ؛[3] برای قائم ما دو غیبت است که یکی از آنها طولانی‌تر از دیگری است. اما اولی شش سال و شش ماه و شش روز طول می کشد و اما دومی به قدری طول می کشد که بیشتر کسانی که به غیبت او ایمان داشتند از اعتقاد خود بر می­گردند. فقط کسانی بر اعتقاد خود استوار می­مانند که یقین محکم و شناخت صحیح داشته باشند و سخنان ما بر آنها گران نباشد و تسلیم ما اهل بیت باشند.»

انتظار راستین و پاداش آن

برای انتظار حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ آثار گرانبهایی وجود دارد، از جمله امام سجاد ـ علیه السلام ـ فرمود: «اِنتِظارُ الفَرَجِ مِن أَعظَمِ الْعَمَلِ؛ انتظار فرج از برترین اعمال است.»[4] و فرمود: «اهل زمان غیبت او که قائل به امامت او و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردمان هر زمان دیگر می­باشند، زیرا خدای تبارک و تعالی به آنها آن قدر عقل، فهم و شناخت عطا فرموده است که غیبت امام در پیش آنها چون زمان حضور شده است. خداوند اهل آن زمان را همانند مجاهدانی قرار داده که در محضر رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ شمشیر بزنند، آنها مخلصان حقیقی و شیعیان واقعی و دعوت کنندگان به دین خدا در آشکار و نهان می باشند.»[5]

عصر ظهور

حضرت سجاد(علیه السلام) درباره ویژگی های دوران ظهور امام مهدی(علیه السلام) فرمود: «اذا قامَ القائِمُ أَذْهَبَ اللهُ عَن شِیعَتنا العاهَةَ و جَعَل قُلُوبَهُمْ کَزُبَرِ الحَدیدِ وَ جَعَلَ قُوَّةَ الرَّجُل مِنْهُم قُوَّةَ أرْبَعینَ رَجُلا وَ یَکونُونَ حُکّامَ الاَرْضِ وَ سَنامَها؛[6] وقتی قائم(علیه السلام قیام کند، خداوند رنج را از شیعیان ما دور می کند و دل های آنها را چون پاره آهن قرار می دهد و خداوند قدرت هر مرد از آنها را برابر چهل مرد قرار می دهد و آنها حاکمان زمین خواهند شد.»

حضرت سیدالساجدین(علیه السلام) همچنین دعاهایی برای فرج و ظهور دارند که در ادامه به فرازی از آنها اشاره می شود؛ این دعا نیز در منابع متعددی آمده و مربوط به روز عرفه است. این دعا با درخواست فرج آل محمد(صلی الله علیه و آله) و درخواست یاری آنان شروع شده و با بیان رهاورد ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) در قالب دعا ادامه یافته، در پایان با بیان اوصاف یاران حضرت(علیه السلام) خواسته می شود دعاکننده جزء بهترین یاران ایشان قرار بگیرد.

«اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ فَرِّجْ عَنْ آلِ مُحَمَّد وَ اجْعَلْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِالحَقِّ....وَانْصُرْهُمْ وَ انْتَصِر بِهِمْ وَ اَنْجِزْ لَهُمْ ما وَعَدْتَهُم وَ بَلِّغْ فَتْحَ آلَ مُحَمَّد ...؛ خدایا بر محمد و آل او درود فرست و فرج آل محمد را [با ظهور مهدی علیه السلام] برسان، آنها را امامانی که به حق هدایت می کنند قرار بده و آنها را یاری کن و به وسیله آنها یاری بخش و برای آنها آنچه وعده فرمودی وفا کن و پیروزی آل محمد(صلی الله علیه و آله) را برسان... .»

در ادامه، خطاب مخصوص به حضرت حجت شده، می­گوید: «...وَ اَصْلِحْ لَنا اِمامَنا وَ اسْتَصْلِحْهُ وَ اَصْلِحْ عَلی یَدیْهِ و آمِنْ خَوْفَهُ و خَوْفَنا عَلَیْهِ وَ اجْعَلْهُ اللّهُمَّ الذّی تَنْتَصِر بِهِ لِدیْنِکَ ؛ و برای ما اماممان را اصلاح کن و برای او طلب اصلاح کن و با دستان او [جامعه را] اصلاح کن، ترس او را و ترس ما را نسبت به [وجود مبارک] او ایمن گردان و او را کسی قرار بده که به وسیله او دینت را یاری نمایی» ... .

پی نوشت ها:

[1]. منتخب الاثر، ص 187، بحارالانوار، همان، ج 51، ص 135.

[2]. بحار الانوار، ج52، ص153 و ج53، ص324؛ منتخب الاثر، ص 251 و 253.

[3]. همان، ص 251، و بحارالانوار، ج 51، ص 134.

[4]. منتخب الاثر، ص 244.

[5]. بحارالانوار، ج 52، ص 122، منتخب الاثر، ص 244.

[6].بحار الانوار، ج 52، ص 364، و 317؛ الزام الناصب، ص 139.

منبع: «امام زمان علیه السلام در کلمات و دعاهای امام سجاد علیه السلام»، مجله مبلغان

برگرفته: از پایگاه اطلاع رسانی حوزه علمیه