در روز بعثت انسان دوباره متولد می شود و از جاهلیت به یک هویت جدید دسترسی می یابد که هویت توحیدی نام دارد، انسان با بینش توحیدی می تواند با حوادث زندگی مواجهه ای صحیح داشته باشد و این مواجهه آثاری دارد که حداقل خروجیِ آن آرامش بالنده است و فرصت درک حیات طیبه را برای آدمی فراهم می کند.
بعثت یعنی برانگیخته شدن و شروع تولدی که دائما در زندگی ما باید باشد، کسی که یک روز در زندگیش بیاید و تحولی نداشته باشد روح زندگی را درک نکرده است و این تحول نیازمند امام معصوم (علیه السلام) است چون اگر او را نشناسیم، نمی توانیم مسیر را طی کنیم.
همه ادعیه و مناجات ها نیز این ندا را برآورده اند که ای انسان تو باید موحدانه زندگی کنی و این زندگی بدون رهبر مقدور نیست. از این رو، در بعثت در پی این هستیم که با تکیه بر امام معصوم(علیه السلام) از جاهلیت هجرت کرده و به سمت توحید برویم. آرامش و رشد و فلاح واقعی را درک کنیم و به هویت دینی دست بیابیم
بعثت هدیه ای بزرگ به نام اسلام برای بشر به ارمغان آورد هدیه ای که به تعبیر قرآن برترین مکتب برای انسان است.کسی که اسلام را مرام خود قرار دهد، سعادتمند می شود چون اسلام تنها راه رسیدن به حیات طیبه است
بعثت پیاده شدن اخلاق کریمه در جامعه بوده و ما موظف ایم که اخلاق را در متن جامعه به صورت شفاف تجلی بدهیم « انما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق» این سخن پیامبرخداست که هدف بعثت را بیان می کند. این اخلاق به نقشه راه نیاز دارد و راه و راهبر نیاز دارد. که قرآن و عترت تمامی این نیازها را برآورده می کنند.
لذا ما با تبعیت از ولی خدا امام معصوم به ویژه امام زمان(علیه السلام) می توانیم در کمترین فاصله و در کوتاهترین زمان به تمام اهداف بعثت نائل شویم.
