عبدالحسین امینی نجفی مشهور به «علامه امینی» از علمای بنام شیعه و نویسنده کتاب دائرةالمعارف «الغدیر» است.
علامه امینی در مقام اجتهاد، منزلت و جایگاه والایی داشتند و بیشتر ساعات ایشان به تحقیق و مطالعه می‌گذشت و از منابع علمی اسلامی توشه برمی‌گرفت. ایشان در تفسیر، حدیث، تاریخ و علم رجال صاحب‌نظر بود.
محمد هادی امینی فرزند علامه امینی می نویسد:
پس از گذشت چهار سال از فوت پدر، در شب جمعه ای قبل از اذان صبح، پدرم را در خواب دیدم، او بسیار شاداب و خرسند بود، جلو رفتم و پس از سلام و دست بوسی گفتم: پدر جان! در آنجا چه عاملی باعث سعادت و نجات شما شد؟
پدرم گفت: چه می گویی؟
دوباره عرض کردم: آقاجان! در آن جا که اقامت دارید، کدام یک از اعمالتان موجب نجات شما شد؟ کتاب الغدیر یا سایر تألیفات شما یا تأسیس بنیاد و کتابخانه امیرالمؤمنین(علیه السلام)؟
او اندک تأملی کرد و سپس فرمود: فقط زیارت اباعبد الله الحسین(علیه السلام)!
عرض کردم: شما می دانید اکنون روابط ایران و عراق تیره شده و راه کربلا بسته است، برای زیارت چه کنیم؟
فرمود: در مجالس و محافلی که جهت عزاداری امام حسین(علیه السلام) بر پا می شود، شرکت کنید تا ثواب زیارت امام حسین(علیه السلام) را به شما بدهند.
سپس فرمود: پسر جان! در گذشته بارها به تو یادآور شدم و اکنون نیز توصیه می کنم که زیارت عاشورا را به هیچ عنوان ترک مکن، زیارت عاشورا بخوان و آن را وظیفه خودت بدان، این زیارت دارای آثار، برکات و فواید بسیاری است که موجب نجات و سعادتمندی تو در دنیا و آخرت می شود.
منبع:
خبرگزاری فارس
