هر شب، منتظرِ طلوعِ خورشیدِ فردا هستیم؛ اما معناي انتظار خورشید، آن نیست که تا صبح در تاریکی به سر ببریم، بلکه تا آمدن خورشید، هر کس اتاق خود را روشن می کند. یا در زمستان، منتظر فرا رسیدن بهار هستیم؛ ولی معنایش این نیست که در طول زمستان از سرما بلرزیم و اتاق خود را گرم نکنیم.
امام زمان(عج) در زمان غیبت همانند خورشید پشت ابر است و ما منتظران دیدار خورشیدیم؛ اما این بدان معنا نیست که دست روي دست بگذاریم و هیچ کاري نکنیم، بلکه در زمان غیبت امام زمان(عج) باید به مقدار توان خود با ظلم مبارزه کنیم و در پی اصلاح خود و جامعه برآییم.
در روایت می خوانیم:
أَفضلُ الأعمالِ إنتِظارُ الفَرَج؛ بهترینِ اعمال، انتظار فرج [حضرت مهدي(عج)] است.
همان طو رکه می دانید افضل حالات و افکار نیست، بلکه افضل اعمال است. بنابراین انتظار یک عمل ساده و بی روح نیست؛ کسی که منتظر مهمان است، آرام نمی نشیند و خانه را براي آمدن مهمان آماده می کند. بنابراین آمادگی براي ظهور، با خودسازي، امر به معروف، دعوت به حق و آگاه سازي دیگران از وظایفی ممکن خواهد شد که در دوران غیبت امام زمان(عج) دارند.
