logo ارائه مقالات و محتوای مهدوی
برنامه اجتماعي

يكي از ابعاد اصلاح ساختار جامعه بشري، پرداختن به برنامه‌هاي اجتماعي است. در حكومت دادگستر بزرگ عالم، براي سامان بخشي اجتماع، برنامه هايي بر اساس تعاليم قرآن و سنّت اهل‌بيت(عليهم السلام) در نظر گرفته شده است كه به سبب اجراي آنها محيط زندگي، زمينه‌اي آماده براي رشد و تعالي افراد خواهد بود. در جهاني كه تحت حاكميت الهي است خوبي‌ها ترويج مي‌شود و از بدي‌ها نهي مي‌گردد و با بدكاران برخورد قانوني مي‌شود و نيز حقوق اجتماعي افراد به مساوات پرداخت مي‌شود و عدالت اجتماعي به معني واقعي آن پياده مي‌گردد.

بجاست به روايات مراجعه كنيم و جلوه‌اي از آن دنياي زيبا را مشاهده كنيم:

1. احياء و گسترش امر به معروف و نهي از منكر

در حكومت جهاني امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) فريضه بزرگ امر به معروف و نهي از منكر به صورت گسترده به اجرا گذاشته خواهد شد. همان واجبي كه قرآن كريم بر آن تأكيد ورزيده و آن را از ويژگي‌هاي امت اسلامي به عنوان برگزيده امت‌ها شمرده است. ( 1 )

همان امري كه به سبب آن همه واجبات الهي اقامه مي‌گردد( 2 ) و واگذاشتن آن عامل اساسي در هلاكت و نابودي خوبي‌ها و رشد و زيادي بدي‌ها در اجتماعات بوده است.

و از بهترين و والاترين مراتب امر به معروف و نهي از منكر آن است كه رئيس حكومت و كارگزاران آن امر كننده به خوبي‌ها و بازدارنده از زشتي‌ها باشند.

امام باقر(عليه السلام) فرمود:

«اَلْمَهدي وَ اصْحابُهُ... يأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ ينْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ( 3 )؛

مهدي و ياران او... امر به معروف و نهي از منكر مي‌كنند.»

2. مبارزه با فساد و رذائل اخلاقي

نهي از منكر كه يكي از شاخصه‌هاي حكومت الهي است تنها به زبان نخواهد بود بلكه در عمل با منكرات و زشتي‌ها مقابله خواهد شد تا جايي براي فساد و رذائل اخلاقي در جامعه نماند و محيط زندگي از زشتي‌ها پاك گردد.

در دعاي ندبه كه آهنگ فراق و نواي جدايي از يار غايب است مي‌خوانيم:

«اَينَ طامِسُ آثارَ الزَّيغِ وَالاَْهْواءِ، أَينَ قاطِعُ حَبائلَ الْكِذْبِ وَالاِْفْتِراءِ(4 )؛

كجاست آنكه آثار گمراهي و هوي و هوس را نابود خواهد ساخت؟ كجاست آنكه ريسمانهاي دروغ و افتراء را ريشه كن كند؟»

3. اجراي حدود الهي

برخورد با مفسدان و تبهكاران جامعه، شيوه‌هاي گوناگون دارد. در حكومت امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) از سويي با شيوه‌هاي فرهنگي و تعليم معارف و تحكيم عقائد و ايمان، فاسقان و بزهكاران را به راه صلاح و راستي برمي گردانند و از سوي ديگر با تأمين نيازهاي مشروع و معقول زندگي و اجراي عدالت اجتماعي، راه را بر فساد و تباهي مي‌بندند ولي آنها كه با وجود همه اينها راه تجاوز به حقوق ديگران و زيرپاگذاشتن احكام الهي را مي‌پيمايند و چارچوب قانون را نمي‌پذيرند، با اينها به گونه‌اي شديد برخورد مي‌شود كه سدّ راه تبهكاري آنها گردد و نيز از ادامه روند فساد در جامعه توسط ديگران جلوگيري شود و آن اجراي حدود الهي درباره مفسدان است كه حدّ و مرز آن در قوانين كيفري اسلام بيان گرديده است.

در روايت بلندي از پيامبر اكرم(صلي الله عليه و آله وسلم) كه حضرت جواد(عليه السلام) نقل كرده است، در ضمن بيان خصوصيات امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) آمده است:

«او حدود الهي را اقامه (و اجرا) خواهد كرد.» ( 5 )

 4. عدالت قضايي

در رأس برنامه‌هاي حكومتي امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) در سطح جامعه، اجراي عدالت در همه بخش هاست و اوست كه همه عالم را، پر از عدالت و دادگري مي‌كند همانگونه كه از ظلم و ستم آكنده باشد. و يكي از مهمترين حوزه‌هاي اجراي عدالت، بخش قضاوت است و اين همان بخشي است كه بيشترين ظلم‌ها و حق كشي‌ها در آن شده است. اموال، به ناحق مصادره گشته و خونها، به ناحق ريخته شده و آبروي بي گناهان به خطر افتاده است! در محاكم قضايي دنيا، بيشترين ظلم بر مستضعفان عالم شده است و احكام صادره از آنها تحت تأثير نفوذ قدرتمندان و حاكمان ستمگر، مال و جان افراد و گروههاي بسياري را به ناحق نابود كرده است. قاضيان دنيا طلب نيز براي جلب منافع مادّي براي خود و وابستگانشان حكم‌هاي ظالمانه بسياري را نوشته و اجرا كرده‌اند و خلاصه اينكه چه بسيار بي گناهي كه به چوبه دار آويخته شده است و چه بسا تبهكار و مجرمي كه قانون خدا درباره او اجرا نگرديده است.

حاكميت عدل گستر امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) پايان همه ظلم‌ها و نهايت همه حق كشي هاست. او كه مظهر عدالت پروردگار است، محكمه هايي دادگستر ايجاد مي‌كند و قاضياني صالح و مُجرياني دقيق و خدا ترس مي‌گمارد تا به هيچ كس در هيچ جاي عالم كمترين ستمي نرود.

حضرت رضا(عليه السلام) در ضمن روايتي بلند در توصيف امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) و دوران طلائي ظهورش فرمود:

«فَاِذا خَرَجَ اَشْرَقَتِ الاَْرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وَضَعَ ميزانَ الْعَدْلِ بَينَ النّاسِ فَلا يظْلِمُ اَحَدٌ اَحَداً( 6 )؛

وقتي او قيام كند زمين به نور پروردگار روشن گردد و آن حضرت ترازوي عدالت در ميان خلق نهد پس (چنان عدالت را جاري كند كه) هيچ كس بر ديگري ظلم و ستم روا ندارد.»

از اين روايت دانسته مي‌شود كه عدالت قضايي حضرت چنان گسترده و دقيق است كه راه را بر ظالمان و سودجويان مي‌بندد و از تكرار ظلم و ستم و عادي شدن تجاوز به حق ديگران، جلوگيري مي‌كند.

 

پی نوشت ها:

 

1. سوره آل عمران، آيه 110.

2. در سخنى از امام باقر درباره اين واجب آمده: «ان الامر بالمعروف والنّهى عن المنكر... فريضة عظيمة بها تقام الفرائض» يعنى «امر به معروف و نهى از منكر... واجبى است كه به سبب آن همه واجبات اقامه مى گردد». ميزان الحكمة، مترجم ج8، ص  3704.

3. بحارالانوار، ج 51، ص 47.

4. مفاتيح الجنان، دعاى ندبه.

5. بحارالانوار، 52، باب 27، ح 4.

6. همان، ج 52، ص 321.