 | |
چنانكه گفته شد بر اساس اراده خداوند حكيم زمان ظهور بر ما مخفي است و بدون ترديد اين مسأله به جهت حكمت هايي است كه برخي از آنها را مي‌آوريم:
وقتي زمان ظهور پنهان باشد نور اميد در دل منتظران همه عصرها باقي خواهد ماند و با اين اميد پيوسته و مداوم است كه مي‌توانند در برابر سختي‌ها و فشارهاي دوران غيبت مقاومت كنند. به راستي اگر به شيعيان سده‌هاي گذشته گفته مي‌شد كه ظهور در زمان شما رخ نمي‌دهد بلكه در آينده دور اتفاق خواهد افتاد، آنها با كدام اميد در برابر فتنه‌هاي روزگار خود مقاومت مي‌كردند و چگونه مي‌توانستند گذرگاه‌هاي سخت دوران غيبت را به سلامت پشت سر بگذارند؟
بدون ترديد انتظار سازنده كه از مهم ترين عوامل فعاليت و پويايي است تنها در سايه مخفي بودن زمان ظهور شكل خواهد گرفت زيرا با مشخص بودن زمان ظهور كساني كه مي‌دانند ظهور را درك نمي‌كنند انگيزه‌اي براي تحرك و زمينه سازي نخواهند داشت و به سكون و ركود روي خواهند آورد.
حال آنكه با پنهان بودن زمان ظهور، انسان‌هاي همه عصرها و دوران‌ها به اميد اينكه ظهور را در زمان خود ببينند تلاش مي‌كنند تا زمينه‌هاي ظهور را فراهم كنند و جامعه خود را به جامعه‌اي صالح و پويا تبديل نمايند.
به علاوه در صورت معين بودن وقت ظهور چنانچه براي مصالحي ظهور در زمان وعده داده شده رخ ندهد چه بسا افرادي در اصل اعتقاد به امام مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) دچار ترديد شوند.
امام باقر(عليه السلام) در پاسخ اين سؤال كه آيا ظهور وقت مشخّصي دارد فرموده است:
«كساني كه وقت تعيين مي‌كنند دروغ مي‌گويند، (و اين سخن را تكرار فرمود) زماني كه موسي(عليه السلام) به دعوت پروردگار به مدت سي روز از ميان قوم خود بيرون رفت و خداوند بر آن سي روز، ده روز ديگر افزود قوم او گفتند: موسي به وعده خود وفا نكرد و آنچه نبايد مي‌كردند، كردند. ]از دين برگشتند و گوساله پرست شدند( 1 ) [».
پی نوشت:
-------------------------------------------
1. الغيبة نعمانى، باب 16، ح 13، ص 305.
