مقدمه:
یکی از علایم ظهور که در روایات مورد اشاره قرار گرفته، خسف به بیداء است به معنی فرو رفتن و پنهان شدن، و مقصود از آن این است که سفیانی، لشکری عظیم را برای مقابله با امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به سمت مکه گسیل میدارد. هنگامی که لشکر او به منطقه بیداء - سرزمینی بین مکه و مدینه- رسید، به گونه ای معجزه آسا به امر الهی در زمین فرو می روند. اما در باره چگونگی خسف به بیداء مطلب روشنی در روایات نیامده است. در نوشتار حاضر مطالبی پیرامون این حادثه بیان شده است.
توضیح مطلب:
يکي از نشانههاي حتمي قيام حضرت مهدي (عجل الله تعالی فرجه الشریف) «خسف بيداء» معرفي شده است.[1] خسف به معناي فرو رفتن[2] و بيداء، نام سرزميني بياباني و خالي از آب و گياه، ميان مکّه و مدينه است.[3] مقصود از فرو رفتن در سرزمين بيداء، حادثهاي است که براي سپاه سفياني در آن منطقه رخ ميدهد.
آنان زماني كه براي دستگير کردن حضرت مهدي (عجل الله تعالی فرجه الشریف) راهي مكه مي شوند، براي استراحت در منطقه بيداء توقف مي کنند که از آسمان به زمين بيداء دستور داده مي شود تا آنان را در خود فرو برد و جز چند نفر براي عبرت ديگران، بقيه لشگر سفياني به زمين فرو مي روند. حديثي زيبا و طولاني که با سندهاي مختلف و معتبر، در کتاب غيبت نعماني آمده و از جابر بن يزيد جعفي از امام محمد باقر(علیه السلام) نقل شده است، اين حادثه را در کنار ساير حوادث دوره ظهور مطرح مي کند.[4]
هم چنين حسين بن خالد گويد: خدمت ابوالحسن الرضا(علیه السلام) عرض کردم: «عبدالله بن بکير حديثي را نقل مي کند و آن را به تأويل مي برد. دوست دارم آن را خدمت شما عرضه کنم». فرمود: «آن حديث چيست؟» گفتم: «ابن بکير مي گويد عبيد بن زراره براي من حديثي روايت کرد و گفت: هنگام خروج محمد بن عبدالله بن حسن نزد امام جعفر صادق(علیه السلام) بودم که فردي از اصحاب ما وارد شد و به امام گفت: محمد بن عبدالله قيام کرده است و مردم همراه او شده اند؛ درباره همراهي با او چه مي فرماييد؟ امام صادق(علیه السلام) فرمود: مادامي که آسمان و زمين آرامند آرام باش [ و هر کس ادعاي مهدويت مي کند با او همراهي نکن]. عبدالله بن بکير گويد: وقتي امر به اين صورت است كه تا آسمان و زمين آرامند قيامي نيست، پس قائمي وجود ندارد و خروجي صورت نمي گيرد». امام رضا(علیه السلام) فرمود: «حديث همان است که عبيد بن زراره گفت؛ ولي تأويل ابن بکير درست نيست. در واقع ابوعبدالله(علیه السلام) فرمود: آرام باش مادامي که آسمان از ندا و زمين از خسف سپاه(سفياني) ساکت است».[5]
نتیجه:
با توجه به آن چه مورد بحث واقع شد، مطلب حاکی از آن است که حادثه خسف به بیداء پس ظهور حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) اتفاق خواهد افتاد.
پینوشتها:
[1]. كمال الدين و تمام النعمة، ج2، ص678، باب25، ح7.
[2]. لسان العرب، ج9، ص67.
[3]. معجم البلدان، ج1، ص523.
[4]. غيبت، نعماني، ص279، باب14، ح67.
[5]. معاني الأخبار، ص266، ح1، از نوادگان امام حسن مجتبي (علیه السلام) که ادعاي مهدويت داشت.