اين امر از چند جهت قابل بررسي است: ـ ديدگاه علوم تجربي: عمر طولاني از نظر عقل و دانش بشري، امري غير ممكن نيست و دانشمندان، با مطالعه اجزاي بدن، به اين حقيقت رسيده‏اند كه ممكن است انسان، سال‏هاي بسيار طولاني زنده بماند و حتي گرفتار پيري و فرسودگي هم نشود. برنارد شاو مي‏گويد: از اصول علمي مورد پذيرش همه دانشمندان بيولوژيست، اين است كه براي عمر بشر، نمي‏توان حدي تعيين كرد و حتي ديرزيستي نيز مسأله مرزناپذيري است. [1] پروفسور اتينگر مي‏نويسد: به نظر من با پيشرفت تكنيك‏ها و كاري كه ما شروع كرده‏ايم، بشر قرن بيست و يكم خواهد توانست هزاران سال عمر كند. [2] ـ بيان کتب و اديان آسماني: عمر طولاني در گذشته تاريخ انسان‏ها بارها تجربه شده است و در كتاب‏هاي آسماني و تاريخي، انسان‏هاي زيادي با نام و نشان و شرح حال ياد شده‏اند كه مدت عمر آن‌ها بسيار درازتر از عمر بشر امروز بوده است؛ براي نمونه چند مورد را بيان مي‏كنيم: 1. در قرآن، آيه‏اي هست كه نه تنها از عمر طولاني، بلكه از امكان عمر جاويدان خبر مي‏دهد و آن آيه دربارة حضرت يونس‏(علیهم السلام) است كه مي‏فرمايد: اگر او ]يونس‏(علیهم السلام)‌ [ در شكم ماهي تسبيح نمي‏گفت، تا روز رستاخيز در شكم ماهي مي‏ماند. [3] با توجه به اين آيه شريف، عمر بسيار طولاني (از عصر يونس‏(علیهم السلام) تا روز رستاخيز) كه در اصطلاح زيست‏شناسان، عمر جاويدان ناميده مي‏شود، براي انسان و ماهي از نظر قرآن كريم امكان‏پذير است. 2. قرآن كريم دربارة حضرت نوح‏(علیهم السلام) مي‏فرمايد: به راستي ما نوح را به سوي قومش فرستاديم پس 950 سال ميان آن‌ها درنگ كرد. [4] آنچه در اين آيه شريف آمده است، مدت پيامبري آن حضرت است و براساس برخي روايات، عمر آن بزرگوار 2450 سال طول كشيده است. [5] 3. قرآن دربارة حضرت عيسي‏(علیهم السلام) مي‏فرمايد: … و هرگز او را نكشتند و به دار نياويختند؛ بلكه امر به آن‌ها مشتبه شد … به يقين او را نكشتند؛ بلكه خداوند او را به سوي خود بالا برد كه خداوند، توانا و فرزانه است. [6] همه مسلمانان به استناد قرآن و احاديث فراوان معتقدند عيسي‏(علیهم السلام) زنده و در آسمان‏ها است و هنگام ظهور حضرت مهدي(علیهم السلام) فرود آمده، او را ياري خواهد كرد. علاوه بر قرآن، در تورات و انجيل نيز سخن از دراز عمران مطرح گرديده است. در تورات آمده است: … تمامِ ايامِ «آدم» كه زيست، 930 سال بود كه مُرد … جمله ايام «انوش» 905 سال بود كه مُرد … و تمام ايّام «قينان» 910 سال بود كه مُرد … پس جمله ايّام «متوشالح» 969 سال بود كه مُرد … .[7] در انجيل نيز عباراتي موجود است كه نشانگر آن است كه عيسي‏(علیهم السلام) پس از به دار كشيده شدن، زنده گرديده و به آسمان رفته است و در روزگاري فرود خواهد آمد [8]. مسلّم است كه عمر آن بزرگوار از دو هزار سال بيشتر است. ـ قدرت الهي: گذشته از اين‌كه طول عمر، از نظر علمي و عقلي پذيرفتني است و در گذشته تاريخ، موارد بسيار دارد، در مقياس قدرت بي‏نهايت خداوند نيز قابل اثبات است. به اعتقاد همه پيروان اديان آسماني، تمام ذرات عالم در اختيار خداوند است و تأثير همه سبب‏ها و علّت‏ها به اراده او بستگي دارد. اگر او نخواهد، سبب‏ها از تأثير باز مي‏ماند و نيز بدون سبب و علّت طبيعي، ايجاد مي‏كند و مي‏آفريند. او خدايي است كه از دل كوه، شتري بيرون مي‏آورد و آتش سوزنده را بر ابراهيم‏(علیهم السلام) سرد و سلامت مي‏سازد [9] و دريا را براي موسي و پيروانش خشك مي‏كند و آن‌ها را از ميان دو ديوار آبي عبور مي‏دهد. [10] آيا از اين‌كه به عصاره انبيا و اوليا و آخرين ذخيره الهي و نهايت آمال و آرزوي همه نيكان و تحقق‏بخش وعده بزرگ قرآن را عمري طولاني بدهد، ناتوان خواهد بود؟! [1] . راز طول عمر امام زمان‏(علیهم السلام)، ص 13. [2] . مجله دانشمند، سال 6، ش 6، ص 147. [3] . صافات (37): 144. [4] . عنكبوت (29): 14. [5] . كمال‏الدين، ج 2، باب 46، ح3. [6] . نساء (4):157و158. [7] . زنده روزگاران‌، ص 132 به نقل از تورات - ترجمه فاضل خاني - سِفْر پيدايش، باب پنجم، آيات 5 – 32. [8] . همان، ص 134 به نقل از عهد جديد، كتاب اعمال رسولان، باب اول، آيات 1- 12. [9] . انبيا (21): 69. [10] . شعرا (26): 63.