از اسفند شما پیداست فروردین نخواهد شد

بهار آمد بهار من نیامد

بی تو ای جان جهان، جان و جهان را چه

چقدر اين روزها جای تو در هر کوچه‌ای سبز است!

حل می‌شود شکوهِ غزل در صدای تو

هزار جمعه‌ی بی تو گذشته از عمرم

هر جشن بی تو شادی غمگینی‌ست، نقش و نگارها همه

در شادی شعبان تو غرق است جهانم

بی وقفه، بی ملاحظه، می سوزد، زخمی که روی سینه